Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

casei N M

  • 1 Tyrophagus casei

    NLD kaasmijt
    GER Kasemilbe
    FRA acare du fromage

    Animal Names Latin to English > Tyrophagus casei

  • 2 caseum

    cheese; pressed curd; comic term of endearment (L+S)

    Latin-English dictionary > caseum

  • 3 cāseus

        cāseus ī, m    cheese, Cs.: abundare lacte: Pinguis, V.
    * * *
    cheese; pressed curd; comic term of endearment (L+S)

    Latin-English dictionary > cāseus

  • 4 alibilis

    ălĭbĭlis, e, adj. [alo], affording nourishment, nutrilious, nourishing (perh. only in Varr.):

    lac,

    Varr. R. R. 2, 11, 2:

    casei,

    id. ib. 2, 11, 2, § 3.— Pass. of that which readily grows or fattens:

    ita pulli alibiliores fiunt,

    Varr. R. R. 3, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > alibilis

  • 5 deicio

    dē-ĭcĭo or dejicio, jēci, jectum, 3, v. a. [jacio], to throw or cast down; to hurl down, precipitate (very freq., and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    araneas de foribus et de pariete,

    Plaut. Stich. 2, 2, 31:

    aliquem de ponte in Tiberim,

    Cic. Rosc. Am. 35, 100; cf.:

    aliquem e ponte,

    Suet. Caes. 80:

    aliquem de saxo (Tarpeio),

    Liv. 5, 47; 6, 20; Hor. S. 1, 6, 39; cf.

    aliquem saxo Tarpeio,

    Tac. A. 6, 19:

    aliquem equo,

    Caes. B. G. 4, 12, 5; Liv. 4, 19:

    jugum servile a cervicibus,

    Cic. Phil. 1, 2, 6:

    togam ab umeris,

    Suet. Aug. 52; cf.:

    togam de umero,

    id. Caes. 9 al.; esp. reflex. with pron.:

    se de muro,

    Caes. B. C. 1, 18, 3; cf.:

    se de superiore parte aedium,

    Nep. Dion, 4 fin.:

    se per munitiones,

    Caes. B. G. 3, 26, 5:

    se a praealtis montibus (venti),

    Liv. 28, 6:

    librum in mare,

    Cic. Q. Fr. 2, 14; cf.:

    aliquem in locum inferiorem,

    Caes. B. G. 5, 44, 12:

    aliquem e summo in Tartara,

    Lucr. 5, 1124:

    elatam securim in caput (regis),

    Liv. 1, 40; cf. id. 7, 10:

    equum e campo in cavam hanc viam,

    force to leap down, id. 23, 47:

    bustum aut monumentum, aut columnam,

    Cic. Leg. 2, 26; so,

    statuas veterum hominum (c. c. depellere simulacra deorum),

    id. Cat. 3, 8, 19:

    monumenta regis templaque Vestae,

    Hor. Od. 1, 2, 15:

    signa aenea in Capitolio (tempestas),

    Liv. 40, 2:

    omnes Hermas,

    Nep. Alcib. 3:

    turrim,

    Caes. B. C. 2, 22; cf.

    arces,

    Hor. Od. 4, 14, 13 et saep.:

    arbores,

    to fell, Liv. 21, 37, 2; Vitr. 2, 9, 4:

    caput uno ictu,

    to cut off, Verg. A. 9, 770; id. ib. 10, 546:

    libellos,

    to tear down, Cic. Quint. 6, 27; Sen. Ben. 4, 12 (but Caes. B. G. 3, 15, antemnis disjectis is the true reading): comam, Afran. ap. Non. 514, 2; cf.:

    crinibus dejectis,

    loose, dishevelled, Tac. A. 14, 30:

    sortes,

    to cast into the urn, Caes. B. C. 1, 6, 5:

    dejectam aerea sortem accepit galea,

    Verg. A. 5, 490 sq.:

    cum dejecta sors esset,

    Liv. 21, 42; cf.:

    pernam, glandium,

    to throw into the pot, Plaut. Stich. 2, 2, 36:

    alvum,

    to purge, Cato R. R. 158; cf.:

    casei caprini, qui facillimi deiciantur,

    i. e. are most easily digested, Varr. R. R. 2, 11, 3;

    opp. alvum superiorem,

    i. e. to vomit, Cato R. R. 156, 2.—
    B.
    Esp.
    1.
    Milit. t. t., to drive out, dislodge an enemy from his position: hostes muro turribusque dejecti, Caes. B. G. 7, 28; cf.:

    nostri dejecti sunt loco,

    id. ib. 7, 51:

    praesidium ex saltu,

    id. B. C. 1, 37 fin.; cf.:

    agmen Gallorum ex rupe Tarpeia,

    Liv. 7, 10:

    ex tot castellis,

    id. 44, 35:

    praesidium Claternā,

    Cic. Phil. 8, 2, 6; cf.:

    praesidium loco summe munito,

    Hor. Ep. 2, 2, 30: praesidium (without abl.), Caes. B. G. 7, 36, 7; id. B. C. 3, 23, 2; Liv. 4, 53 al.:

    castra hostium,

    to destroy, id. 25, 14:

    praetorium,

    id. 41, 2 et saep.—
    2.
    Jurid. t. t., to drive out, turn out of possession, eject, dispossess (cf. deduco):

    unde vi prohibitus sis... unde dejectus?

    Cic. Caecin. 13; cf. id. ib. 17, 50:

    nisi ex eo loco ubi vestigium impresserit, deici neminem posse,

    id. ib. 27, 76 fin.:

    aliquem de possessione imperii,

    Liv. 45, 22.—
    3.
    Naut. t. t., pass.: deici, to be driven out of one's course:

    naves ad inferiorem partem insulae,

    Caes. B. G. 4, 28, 2:

    classis tempestate vexata ad Balearīs insulas deicitur,

    Liv. 23, 34, 16; id. 23, 40, 6.—
    4.
    Pregn. (cf.: cado, concĭdo, decĭdo; caedo, concīdo, decīdo, etc.), to fell with a mortal wound, to bring down dead to the ground; to kill, slay:

    his dejectis et coacervatis cadaveribus,

    Caes. B. G. 2, 27, 4; 4, 12; id. B. C. 1, 46; 3, 51; cf.:

    quem telo primum, quem postremum aspera virgo Deicis?

    Verg. A. 11, 665:

    avem ab alto caelo,

    id. ib. 5, 542; cf. id. ib. 11, 580:

    Glaucoque bovem Thetidique juvencam Deicit Ancaeus,

    i. e. slaughters as a sacrifice, Val. Fl. 1, 191:

    super juvencum stabat dejectum leo,

    Phaedr. 2, 1, 1:

    (Hercules) aves sagittis dejecit,

    Lact. 1, 9, 2:

    gruem,

    Verg. A. 11, 580.—
    5.
    To lower, let down, hang down, depress, of the head, etc. (cf. II. A. infra):

    dejecto capite (opp. supino capite),

    Quint. 11, 3, 69.—Of a nod (opp. relato capite), Apul. Met. 10.—Of a wild beast:

    id (caput) dejectum semper in terram,

    Plin. 8, 21, 32, § 77:

    in pectora mentum,

    Ov. M. 12, 255:

    euntes dejecta cervice Getae,

    Claud. VI. Cons. Hon. 180.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    pueri Sisennae oculos de isto numquam deicere,

    never took their eyes off him, Cic. Verr. 2, 4, 15; cf. id. ib. 2, 5, 71:

    oculos a republica,

    id. Phil. 1, 1:

    dejecit vultum et demissa voce locuta est,

    cast down her eyes, Verg. A. 3, 320; cf.:

    oculos in terram,

    Quint. 1, 11, 9 al.;

    and in Gr. construction, dejectus oculos,

    with downcast eyes, Verg. A. 11, 480:

    dejectus vultum,

    Stat. Th. 3, 367:

    ecquid ergo intellegis quantum mali de humana condicione dejeceris?

    thou hast removed, averted, Cic. Tusc. 1, 8; cf.:

    quantum de doloris terrore,

    id. ib. 2, 5, 14:

    vitia a se ratione,

    id. ib. 4, 37, 80; cf.:

    cruciatum a corpore (with depellere omnia verbera),

    id. Verr. 2, 5, 62:

    hunc metum Siciliae,

    id. ib. 2, 5, 49 fin.:

    quae replenda vel deicienda sunt,

    Quint. 10, 4, 1:

    eum de sententia dejecistis,

    hast diverted from his opinion, Cic. Phil. 9, 4, 8:

    fortis et constantis est, non tumultuantem de gradu deici, ut dicitur,

    id. Off. 1, 23, 80; cf. id. Att. 16, 15, 3.—
    B.
    In partic. (acc. to no. I. B. 2.), to cast one down from the prospect of a thing; to prevent from obtaining, to deprive, rob of:

    de honore deici,

    Cic. Verr. 1, 9, 25:

    de possessione imperii,

    Liv. 45, 22, 7;

    for which, ad deiciendum honore eum,

    Liv. 39, 41;

    and, dejecti honore,

    id. 3, 35; so with simple abl.:

    aliquem aedilitate,

    Cic. Verr. 1, 8, 23:

    aedilitate,

    id. Verr. 2, 1, 8, § 23:

    praeturā,

    id. Mur. 36, 76:

    principatu,

    Caes. B. G. 7, 63, 8:

    certo consulatu,

    Liv. 40, 46, 14:

    spe,

    id. 44, 28, 1:

    ea spe,

    Caes. B. G. 1, 8, 4; cf.:

    opinione trium legionum (i. e. spe trium legionum colligendarum),

    id. ib. 5, 48:

    conjuge tanto,

    Verg. A. 3, 317. —Without abl.: M. Caelium mentio illa fatua... subito dejecit, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 3:

    cum inimicum eo quoque anno petentem dejecisset,

    Liv. 38, 35:

    uxorem (sc. conjugio),

    Tac. A. 11, 29 fin.:

    hoc dejecto,

    after his fall, Nep. Thras. 3, 1; cf. Tac. A. 2, 3; Luc. 8, 27:

    ex alto dejectus culmine regni,

    Sil. 17, 143.—
    C.
    To humble:

    deicimur, sed non perimus,

    Vulg. 2 Cor. 4, 9:

    deiciendi hominis causa,

    Lact. 4, 27, 17.—Hence, dejectus, a, um, P. a. (very rare).
    I.
    Sunk down, low:

    equitatus noster etsi dejectis atque inferioribus locis constiterat,

    Caes. B. C. 1, 46, 3:

    dejectius,

    Tert. adv. Marc. 1, 6 fin.
    II.
    (Acc. to no. II. B., deprived of hope; hence) Cast down, dejected, dispirited:

    haud dejectus equum duci jubet,

    Verg. A. 10, 858; cf.: [p. 535] haud sic dejecta, Stat. Th. 3, 315:

    in epilogis plerumque dejecti et infracti sumus,

    Quint. 9. 4, 138.— Sup. does not occur.—
    * Adv. dējectē, low; only comp., dejectius, Tert. adv. Marc. 2, 27 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > deicio

  • 6 fiscella

    fiscella, ae, f. (also fiscellus, i, m., Col. 12, 38, 6, v. fiscellus), dim. [fiscina], a small basket for fruit, cheese-forms, etc., woven of slender twigs, rushes, etc. (syn.:

    fscina, qualus, canistrum, calathus, sporta, corbis),

    Tib. 2, 3, 15; Verg. E. 10, 71; Ov. F. 4, 743; Col. 12, 18, 2; Varr. R. R. 2, 2, 14.— As a muzzle for cattle, Cato, R. R. 54, 5; [p. 754] Plin. 18, 19, 49, § 177.—As a form for cheese: fiscella = forma, ubi casei exprimuntur, Gloss. Isid.

    Lewis & Short latin dictionary > fiscella

  • 7 Fiscellus

    1.
    fiscellus, i, m. dim. [fiscina].
    I.
    I. q. fiscella, q. v.—
    II.
    FISCELLUS casei mollis appetitor, ut catillones catillorum liguritores, Paul. ex Fest. p. 90, 2 (acc. to Müll. we should perh. read FISCELLO; see his note ad loc.).
    2.
    Fiscellus, i, m., a chain of mountains in the Sabine territory, in which the river Nar takes its rise, now called Monte Fiscello or Monti della Sibilla, Plin. 3, 12, 17, § 109; Varr. R. R. 2, 1, 5; Sil. 8, 519.

    Lewis & Short latin dictionary > Fiscellus

  • 8 fiscellus

    1.
    fiscellus, i, m. dim. [fiscina].
    I.
    I. q. fiscella, q. v.—
    II.
    FISCELLUS casei mollis appetitor, ut catillones catillorum liguritores, Paul. ex Fest. p. 90, 2 (acc. to Müll. we should perh. read FISCELLO; see his note ad loc.).
    2.
    Fiscellus, i, m., a chain of mountains in the Sabine territory, in which the river Nar takes its rise, now called Monte Fiscello or Monti della Sibilla, Plin. 3, 12, 17, § 109; Varr. R. R. 2, 1, 5; Sil. 8, 519.

    Lewis & Short latin dictionary > fiscellus

  • 9 formella

    formella, ae, f. dim. [forma], a little form or mould for baking in (late Lat.):

    in formella piscem formare,

    Apic. 9, 13;

    or for moulding cheese: casei,

    Vulg. 1 Reg. 17, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > formella

  • 10 polluceo

    pollūcĕo, xi, ctum, 2, v. a. [old prep. port = Gr. proti, pros, and liceor; root licof linquo; Gr. leipô; cf. licet].
    I.
    Lit., in relig. lang., to place upon the altar as a sacrifice to the deity, to offer, offer up:

    Jovi dapali culignam vini quantumvis polluceto... cum pollucere oportebit, sic facies, etc.,

    Cato, R. R. 132: polluxi tibi iam publicando epulo Herculis decumas, Naev. ap. Prisc. p. 874 P. (Com. Rel. p. 9 Rib.):

    decumam partem Herculi,

    Plaut. Stich. 1, 3, 80: pisces, Cass. Hem. ap. Plin. 32, 2, 10, § 20:

    pollucere merces (quas cuivis deo) liceat, sunt far, polenta, vinum, panis fermentalis, ficus passa, suilla, bubula, agnina, casei, ovilla, alica, sesama et oleum, pisces quibus est squama praeter scarum: Herculi autem omnia esculenta, potulenta,

    Fest. p. 253 Müll.—
    II.
    Transf.
    A.
    To serve up as a dish: non ego sum pollucta pago, I am no dish for the village (like the Engl. saying, I am meat for your master), Plaut. Rud. 2, 4, 11.—
    B.
    To entertain, to treal with a thing (ante- and post-class.).
    * 1.
    Lit., jocosely:

    polluctus virgis servus,

    Plaut. Curc. 1, 3, 37.—
    * 2.
    Trop., to cause to share in or partake of, Arn. 5, 164.—Hence,
    A.
    pol-luctum, i, n., the thing offered, an offering; also, a sacrificial banquet:

    polluctum quod a porricendo est fictum. Cum enim ex mercibus libamenta porrecta sunt Herculi in aram, tum polluctum est,

    Varr. L. L. 6, § 54 Müll.: ad polluctum emere, Cass. Hem. ap. Plin. 32, 2, 10, § 20:

    polluctum Herculis,

    Macr. S. 2, 12 fin.; Plaut. Rud. 5, 3, 63.—
    B.
    polluctē, adv., with rich offerings, sumptuously, magnificently: pollucte prodigus, Plaut. Fragm. ap. Fest. s. v. prodegeris, p. 229 Müll. (dub.).

    Lewis & Short latin dictionary > polluceo

  • 11 polluctum

    pollūcĕo, xi, ctum, 2, v. a. [old prep. port = Gr. proti, pros, and liceor; root licof linquo; Gr. leipô; cf. licet].
    I.
    Lit., in relig. lang., to place upon the altar as a sacrifice to the deity, to offer, offer up:

    Jovi dapali culignam vini quantumvis polluceto... cum pollucere oportebit, sic facies, etc.,

    Cato, R. R. 132: polluxi tibi iam publicando epulo Herculis decumas, Naev. ap. Prisc. p. 874 P. (Com. Rel. p. 9 Rib.):

    decumam partem Herculi,

    Plaut. Stich. 1, 3, 80: pisces, Cass. Hem. ap. Plin. 32, 2, 10, § 20:

    pollucere merces (quas cuivis deo) liceat, sunt far, polenta, vinum, panis fermentalis, ficus passa, suilla, bubula, agnina, casei, ovilla, alica, sesama et oleum, pisces quibus est squama praeter scarum: Herculi autem omnia esculenta, potulenta,

    Fest. p. 253 Müll.—
    II.
    Transf.
    A.
    To serve up as a dish: non ego sum pollucta pago, I am no dish for the village (like the Engl. saying, I am meat for your master), Plaut. Rud. 2, 4, 11.—
    B.
    To entertain, to treal with a thing (ante- and post-class.).
    * 1.
    Lit., jocosely:

    polluctus virgis servus,

    Plaut. Curc. 1, 3, 37.—
    * 2.
    Trop., to cause to share in or partake of, Arn. 5, 164.—Hence,
    A.
    pol-luctum, i, n., the thing offered, an offering; also, a sacrificial banquet:

    polluctum quod a porricendo est fictum. Cum enim ex mercibus libamenta porrecta sunt Herculi in aram, tum polluctum est,

    Varr. L. L. 6, § 54 Müll.: ad polluctum emere, Cass. Hem. ap. Plin. 32, 2, 10, § 20:

    polluctum Herculis,

    Macr. S. 2, 12 fin.; Plaut. Rud. 5, 3, 63.—
    B.
    polluctē, adv., with rich offerings, sumptuously, magnificently: pollucte prodigus, Plaut. Fragm. ap. Fest. s. v. prodegeris, p. 229 Müll. (dub.).

    Lewis & Short latin dictionary > polluctum

  • 12 Quadra

    1.
    quā̆dra, ae, f., a square.
    I.
    In gen.: qui locus gradibus in quadram formatus est, Fest. s. v. Romanam, p. 262 Müll.—
    II.
    In partic.
    A.
    In arch.
    1. 2. B.
    A table to eat from, a dining-table (as these were usually square; cf. Varr. L. L. 5, § 118 Müll.):

    patulis nec parcere quadris, of the pieces of bread used as plates,

    Verg. A. 7, 115.— Hence, alienā vivere quadrā, to live from another ' s table (as a parasite), Juv. 5, 2. —
    C.
    A (square) bit, piece, morsel:

    et mihi dividuo findetur munere quadra,

    Hor. Ep. 1, 17, 49:

    casei,

    Mart. 12, 32, 18:

    placentae,

    id. 6, 75, 1; 9, 92, 18:

    panis,

    Sen. Ben. 4, 29, 2.
    2.
    Quā̆dra, ae, m., a Roman surname, e. g. Hostius Quadratus, Sen. Q. N. 1, 16, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Quadra

  • 13 quadra

    1.
    quā̆dra, ae, f., a square.
    I.
    In gen.: qui locus gradibus in quadram formatus est, Fest. s. v. Romanam, p. 262 Müll.—
    II.
    In partic.
    A.
    In arch.
    1. 2. B.
    A table to eat from, a dining-table (as these were usually square; cf. Varr. L. L. 5, § 118 Müll.):

    patulis nec parcere quadris, of the pieces of bread used as plates,

    Verg. A. 7, 115.— Hence, alienā vivere quadrā, to live from another ' s table (as a parasite), Juv. 5, 2. —
    C.
    A (square) bit, piece, morsel:

    et mihi dividuo findetur munere quadra,

    Hor. Ep. 1, 17, 49:

    casei,

    Mart. 12, 32, 18:

    placentae,

    id. 6, 75, 1; 9, 92, 18:

    panis,

    Sen. Ben. 4, 29, 2.
    2.
    Quā̆dra, ae, m., a Roman surname, e. g. Hostius Quadratus, Sen. Q. N. 1, 16, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > quadra

  • 14 teneritudo

    tĕnĕrĭtūdo, ĭnis, f. [tener], softness, tenderness si terra teneritudinem habet, Varr. R. R. 1, 36;

    casei,

    Pall. Mai, 9, 2:

    corticis,

    id. Jan. 15, 16:

    pueri primae teneritudinis,

    of the tenderest age, Suet. Tib. 44.

    Lewis & Short latin dictionary > teneritudo

См. также в других словарях:

  • casei — see LACTOBACILLUS CASEI FACTOR …   Medical dictionary

  • casei — {{#}}{{LM C43138}}{{〓}} {{[}}casei{{]}} ‹ca·sei› {{《}}▍ s.m.{{》}} Bacilo que forma una capa protectora en el intestino …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • Casei Gerola — Administration Pays  Italie Région …   Wikipédia en Français

  • Casei Gerola — Infobox CityIT img coa = official name = Comune di Casei Gerola name = Casei Gerola region = Lombardy province = Pavia (PV) elevation m = 81 area total km2 = 24.8 population as of = Dec. 2004All demographics and other statistics: Italian… …   Wikipedia

  • Casei Gerola — Original name in latin Casei Gerola Name in other language Casei Gerola State code IT Continent/City Europe/Rome longitude 45.00756 latitude 8.92675 altitude 83 Population 2536 Date 2012 02 15 …   Cities with a population over 1000 database

  • Casei Gerola — Sp Kazèi Džerolà Ap Casei Gerola L ŠV Italija …   Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė

  • casei- — VER case …   Enciclopedia Universal

  • Lactobacillus casei — Lactobacillus casei …   Wikipédia en Français

  • Lactobacillus casei — Taxobox color = lightgrey name = Lactobacillus casei regnum = Bacteria divisio = Firmicutes classis = Bacilli ordo = Lactobacillales familia = Lactobacillaceae genus = Lactobacillus species = L. casei binomial = Lactobacillus casei binomial… …   Wikipedia

  • Fortunatus of Casei — Infobox Saint name= Saint Fortunatus of Casei birth date= death date= 286 AD feast day= October 16 (and third Sunday in October) venerated in= Roman Catholic Church imagesize= 250px caption= birth place= possibly Africa death place=Agaunum,… …   Wikipedia

  • Lactobacillus casei — Systematik Domäne: Bakterien Klasse: Bacilli Ordnung: Lactobacillales Familie: Lactobacillaceae …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»